تشخیص رفلاکس اسید معمولاً بر اساس علائم بیماری و پاسخ بیمار به درمان صورت می گیرد. در مواردی که علائم رفلاکس اسید وجود دارد اما عوارض جدی مشاهده نمی شود، گزینه پیشنهادی برای درمان، تغییر در سبک زندگی بیمار و در بعضی مواقع دارو می باشد. در این موارد نیازی به تست های تشخیصی نیست. با این وجود، گاهی بیمار علائم جدی تری از خود نشان می دهد که در این صورت باید سریعاً وضعیت خود را به پزشک مربوطه اطلاع دهد. علائم جدی تر شامل اختلال در عمل بلع  یا درد در حین بلع غذا ( احساس چسبیدن غذا در گلو)، کاهش وزنی که بدون دلیل مشخصی رخ داده باشد، درد قفسه سینه، احساس خفگی و خونریزی (استفراغ خونی یا مدفوع تیره رنگ) می ­باشند.

زمانی که علائم شدیدتر و جدی تری بروز پیدا کنند، تشخیص بیماری دشوارتر می شود و تنها با استفاده از  تست های اختصاصی امکان پذیر است.

آندوسکوپی، اندازه گیری pH مری به مدت ۲۴ ساعت ( بررسی میزان اسیدیته مری) و مانومتری مری ( بررسی عملکرد دریچه تحتانی مری)، روش های تشخیص رفلاکس اسید می باشند. آندوسکوپی معمولاً برای بررسی و ارزیابی وضعیت مری انجام می شود. در این روش لوله کوچک و انعطاف پذیری به داخل مری، معده و روده باریک فرستاده می شود. لوله دارای منبع نور و دوربین بوده که تصاویر با بزرگنمایی مناسب از فضای داخلی مجاری گوارشی تهیه می کند. با این روش می توان آسیب وارد شده به بافت هر یک از اجزای مجرای گوارشی را ارزیابی کرد. علاوه بر این با استفاده از این روش، نمونه برداری از بافت (بیوپسی) برای آزمایشات بعدی و بررسی شدت آسیب نیز قابل انجام است.

مقالات مرتبط:

سوزش سر دل نشانه کدام بیماری است؟

علائم رفلاکس اسید معده به مری کدامند؟