پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی و از نوع خود‌ایمنی است که به دلیل افزایش سرعت تکثیر سلول‌های پوستی رخ می‌دهد. این بیماری واگیر‌دار نیست و در میان زنان و مردان شیوع یکسانی دارد. با اینکه پسوریازیس می‌تواند در هر سنی آغاز شود، اما شروع آن در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی و ۵۰ تا ۶۰ سالگی محتمل‌تر است.

عوامل بروز پسوریازیس

علت دقیق بروز پسوریازیس ناشناخته است. با این حال محققین بر این باورند که این بیماری می‌تواند به دلایل زیر رخ دهد:

• نقص عملکرد سیستم ایمنی
• اختلالات ژنتیکی
• عفونت‌‌های باکتریایی و ویروسی
• مصرف بعضی از داروها
• استرس‌های روحی و جسمی

علائم پسوریازیس

• خشکی و قرمزی پوست با پوششی از فلس‌های سفید و نقره‌­ای بر روی آن
• خارش و احساس درد در برخی نواحی پوست
• احساس درد یا تیر کشیدن در مفاصل
• بثورات پوستی در نقاطی مانند کف سر، ناحیه تناسلی، آرنج و زانو
• بروز ناهنجاری­‌هایی مانند ایجاد حفره‌های کوچک در سطح ناخن، تغییر رنگ و شکننده شدن آن

پیامدهای روحی پسوریازیس

پسوریازیس علاوه بر آسیب‌­های جسمی، می‌تواند از لحاظ روحی نیز آزاردهنده باشد. درصدی از بیماران ممکن است اعتمادبه‌نفس پایین، افسردگی و اضطراب را تجربه کنند. ازاین‌رو توجه و همدلی پزشک معالج با بیمار، در روند بهبودی او نقش بسیار مهمی دارد.

راهکار‌هایی جهت کاهش علائم پسوریازیس

• استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده‌ مخصوص پوست حساس
• استفاده از دستگاه‌های رطوبت‌ساز (بخور) در محیط
• استفاده از کرم یا ژل‌های حاوی آلوئه ورا
• استفاده از محصولات بدون عطر و رایحه
• پرهیز از مصرف دخانیات و الکل
• رژیم غذایی سالم و سرشار از ویتامین‌ها و کاهش مصرف گوشت قرمز، قند و چربی
• حمام آب ولرم با نمک دریا و یا روغن زیتون
• دوری از استرس و تنش
• کنترل وزن